antena logarytmiczna
Antena logarytmiczna, znana również jako tablicowy antenowy układ dipolowy logarytmiczny (LPDA), reprezentuje zaawansowany system anteny kierunkowej zaprojektowany do skutecznego działania w szerokim zakresie częstotliwości. Ta wielofunkcyjna antena składa się z wielu elementów dipolowych ułożonych w charakterystycznym wzorze, gdzie długość i odległość każdego elementu następują według postępu logarytmicznego. Projekt anteny logarytmicznej pozwala jej na utrzymanie spójnych właściwości wydajnościowych, w tym zysku i impedancji, przez cały zakres częstotliwości operacyjnych. Jej konstrukcja zwykle obejmuje wiele elementów krzyżowych zamontowanych na ramie, przy czym elementy zmniejszają swoje rozmiary od tyłu do przodu. Punkt doprowadzenia anteny znajduje się na mniejszym końcu, gdzie umieszczone są elementy o najwyższych częstotliwościach. To, co czyni antenę logarytmiczną szczególnie cenną, to jej zdolność do utrzymywania właściwości kierunkowych i spójnego zysku w szerokim zakresie częstotliwości, osiągając zazwyczaj stosunek pasma 2:1 lub większy. Ta cecha sprawia, że jest idealna do zastosowań wymagających wydajności w szerokim paśmie, takich jak odbiór telewizyjny, komunikacja wojskowa i nadawanie radiowe. Robusta konstrukcja i niezawodna wydajność anteny logarytmicznej sprawiły, że stała się standardowym rozwiązaniem w profesjonalnych systemach komunikacyjnych, zwłaszcza tam, gdzie kluczowe są spójne siły sygnału i zdolności kierunkowe.